Voor zijn nieuwste plaat “Called Back” liet de Schotse folkzanger en songschrijver John Hinshelwood zich inspireren door de gedichten van Emily Dickinson, de Amerikaanse modernisme-dichteres die in de 19e eeuw leefde van 1830 tot 1886. Die gedichten van de als een excentrieke kluizenaar levende ongehuwde dame waren haast altijd gebaseerd op observaties en ervaringen uit haar dagelijkse leven rond thema’s als liefde, vriendschap en natuur. Ondanks haar bestaan in eenzaamheid bleef ze gedurende haar hele leven de literaire ontwikkelingen volgen via het werk van collega-dichters als Thomas Browne en John Keats.

Op de video bij dit verhaal kunt u John Hinshelwood gedurende twaalf minuten live aan het werk horen in een akoestische set waarin hij enkele van de liedjes op het album “Called Back” presenteert. Het blijft een heus huzarenstuk om dergelijke gedichten op muziek te zetten zoals hij deed voor elf van zulke poëtische verhalen. De resterende drie instrumentale tracks “Let It Breathe”, “Something Precious?” en “Called Back” zijn nummers die Hinshelwood zelf componeerde, geïnspireerd op hetgeen hij heeft gelezen over het leven en het werk van Emily Dickinson.

De albumtitel “Called Back” is geïnspireerd door de woorden die in de grafsteen van Emily Dickinson werden gebeiteld en die ook deel uitmaakten van de afscheidsbrief die ze kort voor haar dood in 1886 aan haar twee nichten heeft geschreven. In het bijgesloten cd-boekje staan de teksten van de gebruikte gedichten naast enkele aanbevelingen voor dichtbundels van Dickinson die nog gedurende deze eeuw werden verzameld en uitgegeven.

In totaal werkten veertien Britse en Amerikaanse muzikanten mee aan de opname van dit zesde album uit het repertoire van John Hinshelwood. In dat lijstje vinden we de namen terug van de gitaristen Tim Black en Colin MacFarlane, contrabassist David Bowden, bassist Ed McGlone, fiddler Jeri Foreman, dobrospeler Dave Currie, mandolinespeelster Laura-Beth Salter, drummers en percussionisten Frank McHugh en Steve Forman en de blazers Ales Sharples en James Steele. Voor de vocale ondersteuning bij de songs zorgden de dames Cathryn Craig, Barbara Nesbitt en Mairi Orr.

We willen hier toch graag vermelden dat de door John Hinshelwood gecomponeerde muziek erg mooi is en als gegoten past bij de gedichten van Emily Dickinson. Tracks als “The Sun”, “To See Her…”, het zachtjes rockende “Hunger”, het melancholische “Goblin Bee”, het met trompetgeschal ingezette “The Wind’s Visit” en het op fiddleklanken walsende “Judgement Day” zouden sowieso niet misstaan op één of ander splinternieuwe folkplaat, wat “Called Back” van John Hinshelwood in sé ook helemaal is.

(valsam)